فیلتر ها
مرتب سازی
براساس
براساس
دیابت یا بیماری قند خون، یکی از رایجترین بیماریهای مزمن متابولیک در جهان امروز است که در اثر اختلال در تولید یا عملکرد انسولین در بدن ایجاد میشود. انسولین هورمونی است که وظیفه دارد گلوکز را از خون به درون سلولها منتقل کند تا بهعنوان منبع انرژی استفاده شود. در صورت بروز مشکل در ترشح یا عملکرد انسولین، گلوکز در خون باقی میماند و منجر به افزایش قند خون میشود.
قرص دیابت (Hypoglycemic agents) دارویی است که بهمنظور کنترل قند خون و پیشگیری از بالا رفتن گلوکز در بیماران دیابتی تجویز میشود. مصرف این داروها باید طبق برنامه و تحت نظر پزشک باشد، زیرا تأخیر یا مصرف نادرست آنها میتواند باعث نوسان قند خون و بروز عوارض شدید شود.
دیابت نوع یک معمولاً در سنین پایین و بهصورت ناگهانی بروز میکند. در این نوع دیابت، سلولهای سازنده انسولین در لوزالمعده توسط سیستم ایمنی بدن از بین میروند و بیمار ناچار به تزریق روزانه انسولین است. دوز مصرفی انسولین باید به دقت توسط پزشک تعیین شود. در صورت بروز مشکلات گوارشی، مصرف داروهای جانبی گوارشی هم ممکن است ضرورت داشته باشد.
دیابت نوع دو بیشتر در بزرگسالان مشاهده میشود و وابسته به انسولین نیست. درمان این نوع از دیابت معمولاً با اصلاح رژیم غذایی، افزایش فعالیت بدنی، کاهش وزن و مصرف داروهای خوراکی آغاز میشود. در موارد پیشرفته، پزشک ممکن است تزریق داروهای شبه انسولینی را نیز پیشنهاد دهد.
در کنار دارو، برخی تغییرات در سبک زندگی میتوانند بهصورت مؤثر قند خون را کاهش دهند:
رژیم غذایی سالم: استفاده از میوه، سبزی، پروتئینهای کمچرب، لبنیات کمچرب و غلات کامل.
کاهش قندهای ساده: پرهیز از شکر، آبمیوههای صنعتی، نان سفید و خوراکیهای قندی.
ورزش منظم: پیادهروی، شنا، تمرینات مقاومتی و هوازی برای افزایش حساسیت سلولها به انسولین.
مدیریت استرس: با کمک یوگا، مدیتیشن، خواب کافی و تکنیکهای تنفس.
کاهش وزن: حتی کاهش چند کیلو وزن میتواند کنترل قند خون را بهبود دهد.
بسته به شرایط بیمار، پزشک ممکن است یک یا چند مورد از داروهای زیر را برای دیابت نوع دو تجویز کند:
متفورمین: دارویی رایج برای کاهش تولید گلوکز در کبد و بهبود عملکرد انسولین.
سولفونیل اورهها: مثل گلیبنکلامید که ترشح انسولین را افزایش میدهند.
مهارکنندههای DPP-4: مانند سیتاگلیپتین که اثر هورمونهای پایینآورنده قند را تقویت میکنند.
مهارکنندههای SGLT2: مثل داپاگلیفلوزین که باعث دفع قند از طریق ادرار میشوند.
آنالوگهای GLP-1: داروهای تزریقی که اشتها را کاهش میدهند و ترشح انسولین را بهبود میبخشند.
در طب سنتی و مکمل گیاهی، برخی ترکیبات گیاهی برای کاهش قند خون شناخته شدهاند. این مواد ممکن است در قالب قرص گیاهی دیابت یا دمنوش عرضه شوند. از جمله:
شنبلیله: کاهش جذب گلوکز از روده و تحریک ترشح انسولین.
دارچین: افزایش حساسیت سلولها به انسولین.
گزنه: کاهش گلوکونئوژنز (تولید قند) در کبد.
استویا: جایگزین طبیعی قند با تأثیر بر کاهش اشتها.
نکته مهم: مصرف گیاهان دارویی نیز مانند داروهای شیمیایی، باید با مشورت پزشک انجام شود، زیرا ممکن است با داروهای دیابت تداخل داشته باشند.
کمبود برخی ویتامینها و مواد معدنی در بیماران دیابتی رایج است. این ترکیبات به بهبود کنترل قند خون و جلوگیری از عوارض کمک میکنند:
ویتامین D: بهبود عملکرد سلولهای بتا در لوزالمعده.
آلفا لیپوئیک اسید (ALA): آنتیاکسیدان قوی برای جلوگیری از آسیب ناشی از قند خون بالا.
کروم: بهبود اثربخشی انسولین.
منیزیم: تنظیم متابولیسم قندها و انسولین؛ کمبود آن در دیابت شایع است.
زینک (روی): بهبود عملکرد انسولین و کنترل بهتر قند خون.
دیابت یک بیماری پیچیده است که نیازمند پایش دقیق و درمان چندجانبه است. انتخاب نوع دارو، دوز مصرف و حتی مکملهای طبیعی و ویتامینها باید با نظر پزشک انجام شود. مصرف خودسرانه دارو یا گیاهان دارویی ممکن است باعث اختلال در کنترل قند خون یا تداخل دارویی شود.
اگر به دنبال خرید انواع قرص دیابت، مکملهای کنترل قند خون یا ویتامینهای مخصوص بیماران دیابتی هستید، فروشگاه محصولات بهداشت ودرمان سفیر ثروت مجموعهای کامل و مشاوره تخصصی برای شما فراهم کرده است.